Ο πρωτογενής τομέας αποτελεί έναν εκ των βασικότερων πυλώνων στήριξης του ελληνικού ΑΕΠ. Αποτελεί ίσως το αρχαιότερο πεδίο επιχειρηματικής και εμπορικής δράσης στη χώρα.
Από τον αγροτικό τομέα εξαρτάται η ανάπτυξη πολλών περιοχών της χώρας, η οικονομική ευημερία εκατοντάδων χιλιάδων νοικοκυριών, αλλά και η αναπτυξιακή πορεία άλλων επιμέρους κλάδων της εγχώριας οικονομίας, όπως των μεταφορών, των εξαγωγών, της υδατοκαλλιέργειας, της παραγωγής, εισαγωγής και εμπορίας ζωοτροφών, φυτοφαρμάκων και γεωργικών εφοδίων και της εισαγωγής και επισκευής γεωργικών μηχανημάτων. Σε κάθε περίπτωση, ο αγροτικός κλάδος συμμετέχει σε μεγάλο ποσοστό στο εμπόριο τροφίμων και ποτών, αποτελεί τη βάση ανάπτυξης της μεταποιητικής βιομηχανίας στο χώρο των τροφίμων, ενώ δίδει τη δυνατότητα στη χώρα να αναπτύξει και τον αγροτουρισμό.
Με άλλα λόγια, ο αγροτικός τομέας είναι διάχυτος παντού στην οικονομία, κατέχοντας πρωτεύοντα ρόλο στην ανάπτυξη της χώρας, καθώς και στην καλή έξωθεν μαρτυρία της, λαμβάνοντας υπόψη ότι τα εκατομμύρια τουριστών που επισκέπτονται κάθε χρόνο την Ελλάδα και επιστρέφοντας στις πατρίδες τους δεν έχουν να μιλούν μόνο για τα αξιοθέατα, αλλά και για τα μοναδικής θρεπτικής και γευστικής υπεραξίας προϊόντα που παράγει η ελληνική γη.
Η αγροτική βιομηχανία -διότι πραγματικά πρόκειται για έναν βιομηχανικό τομέα- δρα και αναπτύσσεται βρισκόμενη εκτεθειμένη σε πολλούς και σημαντικούς κινδύνους με τους περισσότερους να αφορούν στις φυσικές καταστροφές.
Σε κινδύνους οι οποίοι έως κάποιο βαθμό καλύπτονται ασφαλιστικά από τον κρατικό φορέα ΕΛΓΑ. Η πρακτική εμπειρία έχει δείξει ωστόσο ότι οι αγρότες, οι Έλληνες παραγωγοί, σε πολλές περιπτώσεις δεν καλύπτονται απόλυτα από τις κρατικές αποζημιώσεις.
Το κενό αυτό έρχεται να αντιμετωπίσει η ιδιωτική ασφάλιση, η οποία δρα συμπληρωματικά στην οποία κρατική κάλυψη, προσφέροντας στους αγρότες -μετά την έλευση κάθε ασφαλίσιμου κινδύνου- όλους τους αναγκαίους οικονομικούς πόρους, ώστε να είναι σε θέση να προετοιμαστούν για την επόμενη παραγωγική περίοδο.
Οι εξειδικευμένες ανάγκες καταγραφής και αξιολόγησης των κινδύνων που απειλούν την αγροτική οικονομία, όπως και ο υπολογισμός των σχετικών αποζημιώσεων, καθιστούν αναγκαία την ανάπτυξη ενός ειδικού πλαισίου συνεργείων μεταξύ της ιδιωτικής ασφάλισης και τους ΕΛΓΑ, προκειμένου από κοινού δημόσιος και ιδιωτικός τομέας να προσφέρουν την απόλυτη έννοια εξασφάλισης της αγροτικής παραγωγής.
Η ασφαλιστική αγορά κατέχει εξαιρετικά μεγάλη εμπειρία στον τομέα των ασφαλίσεων και των αποζημιώσεων, όπως και υψηλή κεφαλαιακή δύναμη, ενώ ο ΕΛΓΑ διαθέτει την εμπειρία και την εξειδικευμένη γνώση του αγροτικού τομέα. Οι δύο αυτές δυνάμεις συνεργαζόμενες σε μία νέα βάση, ενδεχομένως τύπου ΣΔΙΤ, θα μπορούσαν να δώσουν την ασφαλιστική λύση που έχει ανάγκη σήμερα ο παραγωγός, ο Έλληνας γεωργός, ο Έλληνας κτηνοτρόφος.
Αναδημοσίευση από το περιοδικό του ΣΕΜΑ Broker’s Time